Supporters hebben zaterdagavond op het voorplein van De Kuip uitbundig feest gevierd wegens het vermoedelijk afblazen van de bouw van een nieuw stadion in het gebied Feyenoord City. Dit is volkomen terecht. Het plan was niet alleen grenzeloze luchtfietserij, het heeft de club ook tot op het bot verdeeld. Maar de algehele blijdschap mag één ding niet verhullen: boven alles is dit stadionproject het grootste schandaal in de 113-jarige geschiedenis van Feyenoord.

Één voorbehoud moeten we nog maken. Een officiële bevestiging dat de stekker eruit gaat, is er nog niet. De gemeente zal alles op alles zetten om het plan alsnog vlot te trekken. Uit prestige, maar ook om te voorkomen dat de gebiedsontwikkeling in Feyenoord City forse vertraging oploopt. Alleen al het maken van een nieuw bestemmingsplan, zonder stadion, kost gruwelijk veel tijd, met alle inspraakprocedures die hierbij horen.

Het stadsbestuur heeft zichzelf in deze onmogelijke positie gemanoeuvreerd doordat het eerder koste wat kost een bestemmingsplan wilde vaststellen mét een stadion waarvan de financiering op dat moment nog lang niet rond was. Ook over de bouwkosten bestond nog onduidelijkheid. Er is maar één reden dat de gemeente dit nu waardeloze bestemmingsplan er tóch doorheen jaste: de druk moest worden opgevoerd, en de hoop was dat meer investeerders zouden instappen als het stadion alvast in een officiële plankaart was ingetekend. Het stadsbestuur speelde powerplay, maar heeft zijn hand hiermee overspeeld. Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.

De financiële schade is intussen enorm. De Kuip is zo goed als failliet. Aan het stadionplan is tot nu toe een kleine 40 miljoen euro uitgegeven. Let wel: dit geld is puur en alleen op gegaan aan plannenmakerij. De Kuip zelf is in onderpand gegeven aan Goldman Sachs, de Amerikaanse bank waarbij het geld is geleend om de projectorganisatie onder leiding van oud-gemeenteambtenaar Carl Berg al die tijd aan het werk te houden. Verder zijn de parkeeropbrengsten verpand, net als alle inkomsten uit businessseats en skyboxen. Kortom: Feyenoord én het stadion zijn met huid en haar opgeslokt, en zitten nu gevangen in de tentakels van die Amerikaanse bank.

Toch is dit niet iets om medelijden mee te hebben. Feyenoord heeft het namelijk helemaal zelf gedaan, willens en wetens. Toen de club met dit plan begon, was de belofte dat Feyenoord goudgeld zou gaan verdienen in het nieuwe stadion. Structurele deelname aan de Champions League en minimaal eens in de drie jaar landskampioen: zó werd het plan geplugd. Financieel zou Feyenoord in één klap Ajax en PSV voorbij gaan. Gaandeweg werden de doelstellingen steeds verder naar beneden bijgesteld. Op het laatst was het zelfs de vraag of Feyenoord er, vergeleken met de huidige situatie in die goede oude Kuip, niet op achteruit zou gaan in plaats van vooruit. Toch bleef de club krampachtig vasthouden aan de fata morgana van een stadion in Feyenoord City. Tot verbijstering van veel supporters stak de club zijn kop zelfs nog verder in de strop door in te stemmen met een op drijfzand gebaseerde businesscase die boordevol onrealistische aannames stond. Met kunst- en vliegwerk was het plan rondgerekend, en de club trapte er nog in ook. Het ging allang niet meer om het belang van Feyenoord. Het ging om vastgoedbelangen en prestige.

Sinds de komst van Eric Gudde, eind 2007, heeft Feyenoord alle kaarten gezet op de bouw van een nieuw stadion. Het eerste plan werd door de gemeenteraad opgeblazen, het tweede werd door Gudde c.s. gesaboteerd, het derde (Feyenoord City) is nu ingehaald door de werkelijkheid. Intussen zijn tientallen miljoenen euro’s in rook opgegaan. Verbrand. Door de plee gespoeld. Lachende derde is Goldman Sachs, dat krijgt zijn geld wel. Berg en zijn projectteam zijn ook allemaal keurig betaald. Maar De Kuip is ernstig verwaarloosd en technisch failliet. De club Feyenoord zit met een levensgroot probleem waarmee het zichzelf heeft opgezadeld. Dit is een direct gevolg van het veelbesproken wanbeleid waartegen supporters al jarenlang ageren. Los van blijdschap over het niet doorgaan van het nieuwe stadion, zou daarom ook woede op zijn plaats zijn. Woede omdat Feyenoord door eigen schuld nu aan de rand van de afgrond staat. Er zijn mensen om minder naar huis gestuurd. Want het zij nogmaals gezegd: een groter schandaal dan dit heeft zich in de roemruchte historie van Feyenoord nooit eerder voorgedaan.